Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ (ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ) ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΤΑΝ ΣΠΑΕΙ ΤΟ ΦΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΗΧΟΥ

ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ ΝΑ ΜΗ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΙΔΙΑ...

ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΆΖΟΥΜΕ....

ΑΦΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΗΣΥΧΑ

ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ

Εθνική εορτή. Παρέλαση Μαρτίου.
Επέτειος βελτίωσης λιγάκι του καιρού.
Μπλε ποδίτσες άσπρα συννεφάκια φοράει
η αίθρια από μια σκοπιά ημέρα.
Σημαιοφόρα πράσινα φύλλα, σημειωτόν το έαρ.
Νικητήρια παιδάκια κρατούν
χάρτινες σημαιούλες κυματίζουν
υπερήφανες μάνες.

Κάθομαι στο άδειο παγκάκι με μιαν ηλιαχτίδα.
Παλιά μου συμμαθήτρια,
όμως αυτή πώς τα κατάφερε
και μένει από τότε, όλο στην ίδια ωραία τάξη.

Ομοβροντίες σχολείων. Επέτειος νεότητος.
Τιμές σε ανδριάντα. Όρθιος ο πυρπολητής
στη μισή του βάρκα. Οικονομία στο μάρμαρο
σπατάλη ηρωισμού ή κόπηκε η έμπνευση στη μέση;
ποιος ξέρει, πολλές των εκδοχών οι ναυμαχίες.

Ευτυχώς, η λέξη ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ χαραγμένη
στο σώο ήμισυ της βάρκας
ευανάγνωστα επιπλέει και βυθίζει
τα εχθρικά τεράστια κύματα της ακινησίας.

Καθηγητής στεφανώνει το άγαλμα
κι εγώ το προεόρτιον΄ μαθητή.

Υποκειμενικό και το ένδοξο

ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΧΟΡΩΔΙΑ....

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ

Σήμερα γιορτάσαμε με μεγαλοπρέπεια την εθνική μας επέτειο...

Κάναμε ανάγνωση κειμένων για ήρωες του 1821

Φάγαμε την νοστιμότατη χορτόπιτα της γλυκύτατης Αγγελικής

Και τέλος φάγαμε και γλυκάκι που ήταν ευγενική χορηγία του Γιάννη

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ

Χθες Παγκόσμια Ημέρα Ποιήσης μεταφράσαμε ποιήματα του Καβάφη από τα αγγλικά στα ελληνικά!!!
Ποίημα 1ο (Ιθάκη)-Μετάφραση από μαθητές ΣΔΕ Θήβας Β κύκλος
Καθώς ξεκινήσεις το ταξίδι για την Ιθάκη,
Έυχομαι το ταξίδι σου να είναι μακρύ,
γεμάτο από περιπέτεια, και ανακάλυψη

Ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ

Ιδανικός δάσκαλος, υποστηρίζει ο Νίκος Καζαντζάκης, «είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες..»

ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΟΛΟΙ ΟΜΟΡΦΑ!!

ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

 «Ο χαρταετός»

Ο. Ελύτης
Κι όμως ήμουν πλασμένη για χαρταετός.
Τα ύψη μου άρεσαν ακόμη
και όταν έμενα στο προσκέφαλο μου μπρούμυτα
τιμωρημένη ώρες και ώρες.
... ένιωθα το δωμάτιο μου ανέβαινε
-δεν ονειρευόμουν- ανέβαινε
φοβόμουνα και μου άρεσε.
Ήταν εκείνο που έβλεπα πως να το πω
κάτι σαν την “ανάμνηση τον μέλλοντος”
όλο δέντρα που έφευγαν βουνά πού άλλαζαν όψη
χωράφια γεωμετρικά με δασάκια σγουρά
σαν εφηβαία – φοβόμουνα και μου άρεσε-
ν’ αγγίζω μόλις τα καμπαναριά
να τους χαϊδεύω τις καμπάνες
σαν όρχεις και να χάνομαι. . .
Άνθρωποι μ’ ελαφρές ομπρέλες περνούσανε λοξά
και μου χαμογελουσανε•
κάποτε μου χτυπούσανε στο τζάμι:
“δεσποινίς” φοβόμουνα και μου άρεσε.
Ήταν οι “πάνω άνθρωποι” έτσι τους έλεγα
δεν ήταν σαν τους “κάτω”•είχανε γενειάδες
και πολλοί κρατούσανε στο χέρι μια γαρδένια
“μερικοί μισάνοιγαν την μπαλκονόπορτα
και μου ‘βαζαν αλλόκοτους δίσκους στο πικ-άπ.
Ήταν θυμάμαι ” Ή Άννέτα με τα σάνταλα”
” Ό Γκέυζερ της Σπιτσβέργης”
το “Φρούτο δεν εδαγκώσαμε Μάης δεν θα μας έρθει”
(ναι θυμάμαι και αλλά)
το ξαναλέω — δεν ονειρευόμουν αίφνης εκείνο
το “Μισάνοιξε το ρούχο σου κι έχω πουλί για σένα”
Μου το ‘χε φέρει ο Ίππότης-ποδηλάτης
μια μέρα πού καθόμουνα κι έκανα πώς εδιάβαζα
το ποδήλατο του με άκρα προσοχή
το ‘χε ακουμπήσει πλάι στο κρεβάτι μου•
υστέρα τράβηξε τον σπάγκο
κι εγώ κολπώνομουν μες στον αέρα
φέγγανε τα χρωματιστά μου εσώρουχα
κοίταζα πόσο διάφανοι γίνονται κείνοι πού αγαπούνε
τροπικά φρούτα και μαντίλια μακρινής ηπείρου•
φοβόμουνα και μου άρεσε το δωμάτιο μου
ή εγώ — δεν το κατάλαβα ποτέ μου.
Είμαι από πορσελάνη καί
το χέρι μου κατάγεται από τους πανάρχαιους Ίνκας
ξεγλιστράω ανάμεσα στις πόρτες
όπως ένας απειροελάχιστος σεισμός
που τον νιώθουν μονάχα οι σκύλοι καί τα νήπια•
δεοντολογικά θα πρέπει να είμαι τέρας
και όμως η εναντίωση αείποτε μ’ έθρεψε
και αυτό εναπόκειται σ’ εκείνους με το μυτερό καπέλο
που συνομιλούν κρυφά με τη μητέρα μου
τις νύχτες να το κρίνουν.
Κάποτε η φωνή της σάλπιγγας
από τους μακρινούς στρατώνες
με ξετύλιγε σαν σερπαντίνα
και όλοι γύρω μου χειροκροτούσαν
-απίστευτων χρόνων θραύσματα μετέωρα όλα.
Στο λουτρό από δίπλα οι βρύσες ανοιχτές
μπρούμυτα στο προσκέφαλο μου
θωρούσα τις πηγές με το άσπιλο λευκό
πού με πιτσίλιζαν•τι ωραία Θεέ μου τι ωραία
χάμου στο χώμα ποδοπατημένη
να κρατάω ακόμη μες στα μάτια μου
ένα τέτοιο μακρινό του παρελθόντος πένθος.
(Οδυσσέας Ελύτης, Μαρία Νεφέλη)

"RADIO TIMELINE"

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ (Χαρά) ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΥΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ (Σωτήρης) ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟ "ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ", ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΜΕ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟΥ

ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΑΛΦΑΒΗΤΟ...ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ...ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΟΥΣ ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ

ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗ ΚΑΘΕ ΩΡΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΑΣ...

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ...

"To be or not to be, that is the question"
Στα πλαίσια του Αγγλικού Γραμματισμού, και συγκεκριμένα με αφορμή το περιεχόμενο του κολάζ που δημιουργήσαμε με τα καθημερινά διλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευόμενοι στη καθημερινότητα τους, σκαρφιστήκαμε την ιστορία που ακολουθεί.Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα, γεγονότα ή καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία. Απολάυστε τη!

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τέσσερις φίλοι, ο Τάσος, ο Γιάννης, ο Γιώργος  και ο Νίκος που συνήθιζαν να συναντιούνται και να συζητούν για όλα όσα τους απασχολούν.

Ένα πρωινό λοιπόν  που συναντήθηκαν, ήταν και τέσσερις πολύ προβληματισμένοι, ο καθένας για διαφορετική αιτία. Ο Τάσος κρατώντας μια ψαροκεφαλή, αναρωτιόταν, «να βγάλει κανείς τη τσιπούρα από τη φωτιά στο 10λεπτο ή να την αφήσει να ψηθεί παραπάνω, ιδού η απορία». Ο Γιάννης κρατώντας ένα διαφημιστικό φυλλάδιο με μια μηχανή «κούκλα», αναρωτιόταν, «να δώσει κανείς το παπάκι και να πάρει μηχανάκι, ιδού η απορία». Ο Γιάννης κρατώντας έναν λογαριασμό της Δ.Ε.Η, αναρωτιόταν, «να πληρώσει κανείς το χαράτσι ή να μην το πληρώσει, ιδού η απορία». Τέλος, ο Νίκος κρατώντας μια φωτογραφία της καλής του, αναρωτιόταν, «να το πάω το κορίτσι διακοπές ή να μην το πάω, ιδού η απορία».

Την ώρα εκείνη, περνούν δύο περαστικοί από το σημείο που είναι συγκεντρωμένοι οι τέσσερις φίλοι. Οι δύο περαστικοί (Σύμβουλος Σταδιοδρομίας και Σύμβουλος Ψυχολογίας) τους υπόσχονται να τους οδηγήσουν σε ένα μέρος που θα μπορέσουν να δώσουν απαντήσεις στα ερωτήματα τους, και πως θα έχουν την αμέριστη υποστήριξη τους. Οι τέσσερις φίλοι τους ακολουθούν και φτάνουν σε ένα σχολείο, που φαινόταν αλλιώτικο από τ’ άλλα (Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας).

Οι τέσσερις φίλοι κοντοστέκονται και ένα καινούριο δίλλημα τους γεννάται, «να επιστρέψει κανείς στα θρανία ή να μην επιστρέψει, ιδού η απορία». Οι δύο περαστικοί τους βοηθούν να πάρουν την απόφαση να μπουν και να παραμείνουν στο σχολείο αυτό.

Τελικά, ο Τάσος έμαθε στο σχολείο να υπολογίζει το χρόνο ψησίματος της τσιπούρας με τη παρακάτω μαθηματική σχέση:

Χρόνος ψησίματος τσιπούρας = ισχύς θράκας/υπομονή φιλοξενούμενων

(Μαθηματικός Γραμματισμός και Φυσικές Επιστήμες).

Ο Γιάννης με τη σειρά του, στο σχολείο έμαθε για την ανακύκλωση και έτσι απέσυρε το παλιό του παπάκι και πήρε μηχανάκι (Περιβαλλοντικός Γραμματισμός). Τώρα βέβαια που έχει τη καινούρια μηχανή και τον γλυκοκοιτάζουν τα κορίτσια της γειτονίας έχει άλλο δίλημμα «να παντρευτεί κανείς ή να μην παντρευτεί, ιδού η απορία».

Ο Νίκος αυτό που έμαθε στο σχολείο ήταν να κάνει τον Κινέζο κάθε φορά που πηγαίνει στη Δ.Ε.Η ή αν χρειαστεί να τους αρχίζει στα…γαλλικά (Ξένες Γλώσσες).

Τέλος, ο Γιώργος έμαθε να ταξιδεύει μέσα από τη ποίηση και τη λογοτεχνία (Γλωσσικός Γραμματισμός), και να αντιμετωπίζει τη μουρμούρα της καλής του με συζήτηση (Κοινωνικός Γραμματισμός).

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ

ΕΔΩ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

GIVE YOUR TRASH A SECOND CHANCE

ΣΤΟ ΣΔΕ ΘΗΒΑΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΜΕ ΧΑΡΤΙ, ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ

ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

ΝΑ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ!!!!

Χρόνια πολλά στη κ. Βιβή, τη μία και μοναδική γυναίκα στο Β κύκλο του ΣΔΕ Θήβας

"To be or not to be, that is the question"

Στα πλαίσια του Αγγλικού Γραμματισμού, και συγκεκριμένα με αφορμή το στίχο από το έργο του William Shakespeare, Άμλετ, "To be or not to be, that is the question" (Να ζει κανείς ή να μη ζει, ιδού η απορία), οι εκπαιδευόμενοι του Β κύκλου μοιραστήκαν τα διλήματα που έχουν αντιμετωπίσει και αντιμετωπίζουν στη καθημερινότητα τους. Τα συγκεντρώσαμε και δημιουργήσαμε ένα κολάζ. Κάνατε πολύ καλή δουλειά!

 

 

ΤΕΣΤ ΙΕΡΑΡΧΗΣΗΣ ΑΞΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΑΣ κ. Σταρά

Ευχαριστούμε τον κ. Σταρά για τα πράγματα που μας μαθαίνει και κυρίως για το τρόπο με τον οποίο το κάνει. Μην διστάσετε να κάνετε και εσείς το τεστ.

"Μετά τη πτώση ενός αεροπλάνου ο μόνος επιζών, μια γυναίακα, βρίσκεται στην όχθη ενός ποταμού και προσπαθεί να βρει τον σύζυγο της ο οποίος βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Βρίσκει έναν βαρκάρη και του ζητάει να τη περάσει απέναντι, αυτός όμως της ζητάει χρήματα μιας και από αυτή τη δουλειά βγάζει τα προς το ζην. Εμφανίζεται όμως ένας περαστικός και προσφέρεται να τη περάσει στην άλλη όχθη του ποταμού με αντάλλαγμα να συνευρεθεί μαζί του ερωτικά. Η γυναίκα δέχεται τον όρο που της έβαλε ο περαστικός και έτσι μπόρεσε να περάσει στην αντίπερα όχθη και να βρει τον άντρα της. Ένας φίλος όμως του συζύγου τον πληροφορεί για το τρόπο με τον οποίο μπόρεσε η γυαναίκα να περάσει το ποτάμι και τη χωρίζει."

Εσείς λοιπόν τώρα βάλτε σε σειρά τους χαρακτήρες της ιστορίας (γυναίακα, βαρκάρης, περαστικός, σύζυγος, φίλος) τοποθετόντας τους από αυτόν που θεωρείται εσείς ότι έκανε το πιο σωστό προς αυτόν που ένε το λιγότερο σωστό.